มึงเห็นกูเหรอ

เหนือฟ้ากดตอบข้อความในโทรศัพท์เสร็จก็ล้มตัวลงนอนไม่สนใจคนไร้ร่างที่นั่งขัดสมาธิอยู่ข้างๆเขาสักนิด “ไม่อยากลองเหรอว่ะ” แดนดินยังเล่าลื้อต่อ “ลองเหี้ยไร กูจะนอน” “มึงก็นอนไปก็ทำเองไง” “ไอ้สัสดิน” “เออๆๆ ไม่กวนแหละ”  เหนือฟ้าหันไปมองทางประตูที่เห็นอีกตนเดินเข้าออกผ่านประตูเขาเป็นว่าเล่นเลย เมื่ออยู่คนเดียวเขาจะได้นอนหลับสักที แต่จะถอดผ้าถอดผ่อนนอนแบบปกติไม่ได้หรอกนะ ไอ้ตัวข้างนอกจะเข้ามาอีกตอนไหนก็ไม่รู้ “นอนดิ คิดไรเยอะแยะ” แนะ ยังรู้อีก! 02:00 “อ่ะ..อื้อ รี่ครับ” รี่พ่อมึงดิ “ฟ้าขอนอนก่อนนะ อ่า คนดี” “...” “อ้ะ รี่อย่าละ..ลูบครับ” “หึ” “อะ อื้อ เร็วครับ ฟ้าขอเร็วอีกนิด ขอฟันนิดนึ่ง อ่า” เหนือฟ้ายังคงหลับตา ปล่อยให้ส่วนล่างโดนปรนเปรอ จนเกือบถึงฝั่งฝัน “หยุดทำไมครับรี่” “ ไม่ลืมตาดูก่อนจริงๆเหรอคะ ” “...” “ไง” เหนือฟ้าลืมตาขึ้นมอง ต้องชะงักเมื่อภาพที่เห็นตรงหน้าไม่ใช่รี่ หญิงที่เขาเคยนอนด้วย แต่กลับเป็นไอ้ผู้ชายหน้าแมวที่เงยหน้าขึ้นยิ้มให้เขาจากตรงหว่างขาของเขา ไหนจะมือที่กอบกุมน้องชายเขาให้รู้สึกอุ่นนั่นอีก “ ไอ้เหี้ย...